sterk staaltje vlak voor de vakantie

Het politiek seizoen 2002/2003 is in Voorhout zachtjes uitgesudderd. Een laatste raadsvergadering zonder kabaal, nog wat bijeenkomsten, en dan nu dus lekker het reces (nee, NIET de rescessie...) in. Kijken of we met een Muscadet Sevre-et-Maine aan de oevers van de Loire nog op explosief gedachtengoed komen.

Nog een laatste politiek wapenfeit uit de laatste raadsvergadering:

• Het CDA had een schriftelijke rondvraag ingediend. Een vraag over de plaatsing van 30 km-borden. Het college zou dat voor eind mei gedaan hebben, en nu was het College al 19 dagen te laat. "Foei!" Het CDA heeft nu keihard de toezegging afgedwongen dat de borden er voor het einde van het jaar staan. (Dat is dus dan nog eens 190 dagen later...)
  

Zelf zou ik zeggen: zolang Voorhout zich zo ongeveer het verkeersdrempel-museum van Nederland kan noemen, mis ik een op-zich-terecht verkeersbord niet heel acuut...

Tot over een paar weekjes!

1 voor allen, allen voor 1?

Vanavond gemerkt dat goed besturen iets anders is als politiek bedrijven. Ik was op een bijeenkomst van de regionale bestuursorganen SDB (Duin- en Bollenstreek) en SLR (Leidse regio). Besproken werd een 'schietstuk' waarin de fusie van beide organen aanraadsleden werd voorgelegd. Ik had de eer een discussiegroep te mogen leiden. Maar met de helft van de groep was het kwaad kersen eten: het nut en de noodzaak van enig verdere intensivering dan de bestaande projectstructuur werd vooral door raadsleden uit kleinere gemeenten (Hillegom, Oegstgeest, Rijnsburg) behoorlijk in twijfel getrokken. Ik heb ervoor gekozen om hun twijfels maar op tafel te laten leggen. In mijn ogen heeft het geen zin om over bestuurlijke structuren, vertegenwoordigingsverhoudingen en financien te spreken als er ueberhaupt weinig geloof is in de legitimiteit van een samenwerking tussen Duin- en Bollenstreek en Leidse regio. Aan het stuk zelf zijn we dus nauwelijks toe gekomen.

Zelf denk ik, dat, wil je zaken voor elkaar krijgen ( = van Rijk en van Europa geld binnenslepen), dat je je ook definitief als 1 moet presenteren ipv in gelegenheidscoalities. Een kleine maar fijne autonomie: naar mijn idee red je het daar niet mee. Maar veel lokale politici denken daar anders over. en hun ja moet je wel krijgen. Misschien dram ik te weinig en zoek ik teveel de consensus. Maar het zou ook fijn zijn als wat minder vanuit de achtertuin en wat meer in geografische verbanden wordt gedacht. Want een stelling ondersteun ik wel van harte: zonder regionaal identiteitsgevoel is de vorming van een regionaal bestuur gedoemd te mislukken. En dat gevoel moet je ook wel willen laten ontstaan.

Een goed onderkomen voor padden, modderkruipers en jonge Voorhouters.

De nieuwbouwwijk Hoogh Teijlingen is in de laatste uitvoeringsfase beland: de planvorming voor de laatste 2 deelwijken is afgerond. Voorhout gaat daarna tot 2015 nog zo'n 1600 woningen bouwen in de wijken Hooghkamer en Voorhout-Noord. Het college is begonnen ideeen te ontwikelen voor deze wijken en heeft die neergelegd in een "ontwikkelingsplan".

Toen ik het plan onder ogen kreeg, sloeg de nieuwsgierigheid al snel om in teleurstelling. Een van de eerste zaken die een stedenbouwkundige zou moeten regelen, is de aansluiting op bestaande structuren. Voor water en groen is dat wel aardig gelukt. De aansluiting op de bestaande kern van Voorhout is in Voorhout-Noord nou niet bepaald gelukt, sterker nog: die is totaal genegeerd.
Om dit uit te leggen moet ik eerst iets meer over het plan zelf vertellen. Heel in het kort zijn over de kaart van de nieuwe wijken vier rechte lijnen getrokken. Hierdoor ontstaan vijf zones:

• een ecologische zone langs de Leidsevaart


• de woonwijk Voorhout Noord


• een park, dat doorsneden wordt door de spoorlijn
  Leiden-Haarlem


• De woonwijk Hooghkamer/li>
  
• Inpassing van woningen in bestaande bebouwing langs de Jacoba van Beierenweg

Vooral de aansluiting van Voorhout-Noord op het oude dorp ligt me zwaar op de maag. Het lijkt er nu op, dat heel Voorhout-Noord van het oude dorp wordt afgekeerd, en dat niets je let je heil vanuit Voorhout-Noord eerder in Noordwijk dan in Voorhout te zoeken Een wijk van 800 woningen is te klein om zelfvoorzienend te zijn: voor het merendeel van de zaken moet je de wijk uit, en als er dan niet tenminste een sociaal veilige fietsroute tussen die nieuwbouw en bestaande bebouwing bestaat, ben je verkeerd bezig. Je moet ook op een novemberavond zonder auto veilig van en naar de sporthal of een repetitie kunnen gaan.

Bovendien gaat het plan volledig voorbij aan een van de belangrijkste vraagstukken waar Voorhout voor staat: de inhaalslag in woningen voor oudere Voorhouters (woonzorgzones, aanpasbare woningen) en woningbouw voor starters (voornamelijk de twintigers die wel eens bij pa en moe weg willen). Als het plan spreekt over woonmilieus met woonpaden en diepe voortuinen, dan mag het ook wel wat vermelden over de woningen daarachter. Tenslotte is het milieu van de jonge Voorhouter toch minstens zo belangrijk als dat van de kleine modderkruiper of de dwarsgestreepte pad.

Een derde punt wat jammer is, is dat het grote parkachtige gebied geen enkele lob krijgt richting bestaande wijken.
Voor meer dan de helft van Voorhout zal je eerst andere woonwijken door moeten voordat je ook maar iets van dit 'park' te zien ktijgt; het komt immers ongeveer aan de noordwestrand van Voorhout te liggen. Dan kun je net zo goed meteen doorrijden richting Duindamse slag. Naast alle geologische onderbouwing (strandwallen - strandvlaktes) komt het wel heel erg goed uit dat dat deze opzet het planschaderisico minimaliseert. Dat je daarmee dus ook maar geisoleerde, zoals het plan stelt: "in zichzelf gekeerde" woonbuurten moet creeren, gaat me te ver. 3 september wordt dit plan in de commissie RO besproken. Ik ga deze zomer nog maar wat alternatieven zoeken.

Hoog bezoek

Vanmiddag had Voorhout Hoog bezoek: de Commissaris der Koningin legde een werkbezoek aan onze gemeente af. In de informele ontmoeting met de raadsleden en daarna ook met het "maatschappelijk middenveld" (de landbouworganisatie WLTO, de BNS, het Teylingen College, die Winkeliersvereniging WiVo en de voerbalvereniging Foreholte) werd pijnlijk duidelijk, dat er in de regio veel problemen spelen die gemeenten alleen niet kunnen oplossen, en dat instellingen die een schaalvergroting al hebben ondergaan (scholen, ouderenzorg, infrastructuur) wel heel veel moeite hebben met het grote aantal gesprekspartners van de lokale overheden. CdK Jan Franssen stelde het als volgt: de dichtheid aan lokale overheden is in de Duin- en Bollenstreek is te hoog. Oftewel: hoe goed je je eigen lokale bestuurskracht ook vindt, er zijn te veel gemeenten in de Duin en Bollenstreek en de provincie gaat erin snoeien. Maar hoe precies? Vlak voor (maar waarschijnlijker vlak na) het zomerreces zal het zwaard van Damocles wel vallen.

Wij van PvdA/D66 hebben dat 'regionale' al langere tijd in onze visies verwerkt en het daar in de verkiezingen van 2002 voor de gemeenteraad onszelf wel moeilijk mee gemaakt: het was geen populair standpunt. Maar we lijken hoe langer hoe meer gelijk te krijgen. Dat geeft me dan wel weer voldoening.

Met de Taxi Europa in

Vanochtend een telefoongesprek gevoerd met mevrouw van Werkhoven, van het gelijknamige taxibedrijf. Ze klaagde dat het bedrijf van haar zoon geen eerlijke kans had gehad bij de nieuwe aanbesteding van het leerlingenvervoer voor Voorhout. 36 jaar lang heeft hun bedrijf in Voorhout het leerlingenvervoer gedaan, en hun chauffeurs weten nu wel precies hoe met elke leerling moet worden omgesprongen. Qua dienstverlening is er ook geen reden om van de diensten van Van Werkhoven af te stappen.

Het is ook eigenlijk een zaak van het college en niet van de Raad, maar ik zal er toch een woord aan wijden. Nu is het zo, dat bij aanbesteding van contracten door een gemeente boven een bepaald bedrag dit tegenwoordig altijd Europees moet. Oftewel: om 1 Europese markt te bevorderen, moet de 'vraag' in vastgestelde bladen worden gepubliceerd, zodat in principe elk Europees bedrijf een gelijke kans heeft om in te schrijven (dus ook taxibedrijf van Werkhoven). Dat is dus niet in de lokale huis-aan-huisblad. Het is daarbij verboden het ene bedrijf voor te trekken boven het andere, bijv door alleen aan hem voorinformatie te verstrekken. Bestaande relaties met een goede staat van dienst zijn hierop niet uitgezonderd.

Nu gaan er in Voorhout al zoveel leerlingen naar speciaal onderwijs in naburige plaatsen, dat we inderdaad boven het minimum bedrag uit gekomen zijn. Er MOEST dus Europees worden aanbesteed, en dat zijn nogal wat regels. Eigenlijk had bij een 1-jarige verlenging van het contract in 2002 (toen wel aan van Werkhoven gegund) dat al gemoeten, maar is toen nog niet gebeurd. Van Werkhoven wist dus, dat voor een vernieuwd contract hij in 2003 mee moest doen in een Europese aanbesteding. Bij opening van de aanbiedingen op het vastgestelde tijdstip hadden vier bedrijven een aanbieding gedaan, waaronder... niet van Werkhoven.
Als voor mijn bedrijf 1 bepaald contract van levensbelang is, dit contract een Europese aanbesteding moet doorlopen, dan zou ik mij helemaal verdiepen in die regels om dat contact toch maar binnen te kunnen halen. (Bijv. door samenwerking aan te gaan met een groter bedrijf dat daar op ingesteld is). Doe ik dat niet en mis ik de boot, dan faalt mijn eigen ondernemerschap.

De raad kan een correct verlopen aanbestedingsprocedure, die onder bevoegdheid van het college van B&W valt, niet terugdraaien. Ik kan, zou ik dat willen, van Werkhoven absoluut niet alsnog aan een contract helpen. Ik heb als volksvertegenwoordiger wel geprobeerd uit te leggen hoe het zit, ook al is dat geen fijne boodschap. Ik kan als politicus vraagtekens gaan stellen bij de nadelen van een verenigd Europa, maar Europese regelgeving is wel de,soms ingrijpende, realiteit. Met heel veel voordelen, maar soms ,als voor van Werkhoven, is die appel wel zuur.