kleine oorzaken...

De discussie rondom de 43 amendementen van Trilokaal in de raadsvergadering verliep wat hoirtend, maar wat bruikbaar was komt in een addendum. Van D66 is er 1 van de 3 overgenomen, de commissaris der koningin Jan Franssen heeft de profielschets in ontvangst genoemen -en nog een paar lastige vragen gesteld; wat je ook van hem mag vinden, scherpzinnig is hij wel

Maar toch verliep de eerste "echte" raadsvergadering nog wat hortend. Veel schorsingen en overleg tussendoor. En aan 1 akkefietje lig ik ook ten grondslag.
Wat gebeurde er? Er lag een lijst voor met benoemingen in regionale afvaardigingen en externe vertegenwoordigingen. Holland Rijnland, Milieudienst Zuid-Holland west, Intergemeentelijke Sociale Dienst, dat soort werk. De lijst is in het presidium aan de orde geweest. In die vergadering heb ik Albert vervangen. Het CDA en VVD wilden alle externe vertegenwoordigingen waar mogelijk bij het College van B&W leggen. Ik heb daar geen moeite mee; als raadslid heb je al genoeg andere idngen te doen, je zit als raadslid minder in de dossiers dan de collegeleden, je bent moeilijker door de raad ter verantwoording te roepen. Pragmatisch gezien vind ik het effectiever. Maar laat ik daar binen de fractie een absoluut minderheidsstandpunt bij innemen. We hebben dit als fractie nou net dit van te voren niet met elkaar doorgenomen, en we hebben nogal wat afstemming : ikzelf had het voorstel van de griffie de avond van te voren laat pas in mijn e-mail aangetroffen.

Kortom, late aanlevering, geen afstemming, wel goedkeuring gegeven, en CDA en VVD waren erg verbaasd in de raad dat de PvdA nu "in 1x" iets anders wilde. Wat ontstemming, gesteggel, schorsingen, ik heb mijn foutje toegelicht en excuses aangeboden en de schoonheidsprijs verdient het niet. Maar al met al ook voor mij wel leerzaam.

Het leven begint na 40

Trilokaal heeft op het concept-raadsprogramma meer dan 40 amendementen ingediend. Dat wordt nog een leuke vergadering vanavond. Nader beschouwd gaat het echter vooral om opnemen van tijden/jaartallen (mijn advies: niet doen, gebruik daar de termijnagenda voor de raad voor, die na het plan van aanpak van het college in april kan worden opgesteld), en meer en detaillistische voorstellen. Ze komen niet met echte alternatieven, ook al stelden ze in de commissie andere zaken aan de orde ne noemden ze het programma "mager". Het zij ze vergeven; stellingname op het eerste coalitie-accoord waar je zelf niet meer betrokken bij bent is lastig maar herkenbaar, als ik terugdenk aan hoe PvdA/D66 in 2002 het collegeprogramma van Voorhouts Belang c.s. becommentarieerde. En gezien het gering effect daarvan hebben we toen de oppositie iets anders ingestoken.

geen commentaar

..op de stellingname van de PvdA op het niet inzetten van een referendu voor de nieuwe burgemeester. Waarom niet? Niet omdat er nu schokkende meningsverschillen daarover binnen de fractie zouden zijn, totaal niet. Het is in de fractie een genuanceerde discussie geweest, waarin de balans tussen argumenten voor en tegen voor ons langzaam doorsloeg naar tegen. Maar dit soort overwegingen gaan we voortaan als fractie op de website Thuis-in-Teylingen publiceren!

We hebben afgelopen maandag besloten dat voor belangrijke standpunten (en dit is er 1 van) de woordvoerder na de raads- of commissievergadering voortaan een stukje maakt, dat Gertrude daar nog een eindredactie over doet (ze is tenslotte journalist) en dat komt op de website. Ik zelf blijf natuurlijk wel bloggen. Er blijven meer dan genoeg items over, en persoonlijke overwegingen, gebeurtenissen in en rondom het raadswerk zijn weer minder op zijn plek op de officiele website.

We hebben maandag trouwens ook de waarnemeend burgmeeester Jeroen Staatsen in de fractie op bezoek gehad. Hij bevalt mij wel. Goed aanspreekbaar, heeft voor de komende maanden een duidelijk doel voor ogen (teambuilding!), bevlogen, maar ookk een goed verteller. Hij zou een uurtje komen, maar vertrok pas na ruim anderhalf uur. Het was dus gezellig en dat is tussen alle besluitenlijsten en discussiestuken door ook erg belangrijk.

Dit land kan zoveel beter

Wouter Bos heeft zich vorige maand opgeworpen als kandidaat-premier en tegelijk zijn boek 'Dit land kan zoveel beter' gepresenteerd. Ik heb het in twee treinreizen voorhout-Schiphol vv. kunnen lezen, dus je hoeft er niet hard voor te werken. Misschien ben ik daarin ook wel in het verleden misvormd, doordat ik toch ook wel pittig leesvoer voor mijn studie van bijvoorbeeld Immanuel Kant en Manuel Castells tot mij heb genomen. Het is geen boek dat geschreven is om een erudiete indruk te maken. Dat is ook wel de sterkte: zonder Fortuynse bombast schetst Wouter Bos wat hij anders wil. Hij herkent dat de Nederlandse samenleving behoefte heeft aan richting, maar zoekt daarin veel meer in een begrip als lotsverbondenheid in plaats van een terugkeer naar zeden uit de jaren 50 en 'eigen verantwoordelijkheid (vrij cynisch schetst hij het verhaal van een rijksambtenaar die dit begrip overal moest hanteren waar eigenlijk hewt begrip 'bezuiniging' stond). Dat zet mij wel aan het denken, vooral als het aan het spanningsveld rondom integratie -Europese eenwording, sociale voorzieningen gaat. Niet puur handelen uit eigenbelang, geen moreel opgelegd altruisme hanteren, maar solidariteit uit lotsverbondenheid: we zitten in hetzelfde schuitje, we gaan (of we willen of niet) de zelfde richting op, dus laten we elkaar ook helpen en ondersteunen. Zie het algemeen belang in onderling belang?? Ik kan er er op lokaal niveau ook genoeg mee.

Ik vind de manier waarop Wouter Bos zijn zelfbeeld geeft, wel goed. Hij gaat in op zijn gereformeerde achtergrond -voor mij wel herkenbaar- en hoe hij als onderdeurtje een -wie-niet-sterk-is-moet-slim-zijn-overlevingsstrategie zich eigen heeft gemaakt. En dat zonder betweterig te worden: hij herkent zijn fouten en beperkingen. Hij erkent ook, dat het toeval ook soms een grote positieve wending heeft veroorzaakt.
Deze nuchterheid zal hem hopelijk nog ver weten te brengen.

verplichte kost

Voor mij althans: net maar 'Dit land kan zoveel beter' van Wouter Bos besteld. Zal wel laten weten wat ik van zijn politiek statements vind. Als verkiezingskreet vinf ik hem niet zo gek. Alleen: in '98 hadden we als PvdA nog 'een wereld te winnen'. komen we in 2014 soms de straat niet meer uit?

Opmerkelijk

Berichtje van nu.nl en wetenschappelijk bewezen: vrouwen worden slimmer na een zwangerschap. Ik denk dus maar, dat ik donderdag as. bij de behandeling van de profielschets voor de nieuwe burgemeester in de commissie Bestuur het woord dus maar overlaat aan Elsbeth (moeder van drie kinderen onder de 4). Just kidding: ze heeft ook voor die tijd al laten zien dat ze een goed stel hersens heeft en is met een griffierschap in Noordwijk op haar CV ook meer dan thuis in de materie.

Voorhout is nog steeds een dorp

Vanavond de allereerste commissievergadering Welzijn voorgezeten. Albert Vink en ik waren allebei op de fiets naar het bestuurscentrum (= voormalig gemeentehuis Voorhout) gekomen. Zelfs op een winteravond blijkt dat vanuit Sassenheim prima te doen! Allebei waren we vergeten onze fiets op slot te zetten. Allebei de fietsen stonden er na de vergadering (ruim een uur) nog.

Wie nu denkt dat PvdA op deze manier gratis fietsen aan de burgers van Teylingen gaat leveren: het zal me niet zo snel weer gebeuren. Daarvoor ben ik toch iets teveel aan mijn Kronan met kenteken EN941 gehecht.

Goede werken

Politiek bedrijf ik ergens nog als uit de hand gelopen hobby en als een bepaalde vorm van idealisme. Maar vergeleken met anderen is dat idealisme nog niet eens zo heel groot. Zo waren we gisteren bij de afscheidsdienst van een voormalig huisgenote van mij, Petra Doorn. Zij wordt voor een periode van vier jaar voor Kerk in Actie wordt uitgezonden naar Mozambique. Ik vind het maar knap dapper: Niet alleen, maar met haar hele gezin gaan ze in een van de armste landen ter wereld wonen waar de sporen van een bloedige burgeroorlog nog goed zijn aan te wijzen.
Het grote woord Zending was er echter helemaal af. Voornaamste boodschap of opdracht was: Ga naar Mozambique, leer de taal, leer de mensen kennen, dan pas kun je iets voor hen betekenen. Kom met hun verhalen terug om ons daarmee te doen leren. Vertel niet vooral dat je zelf het zo goed weet, maar stel je open en voedt ons daarmee.
Kortom, het grote preken is uit, luisteren en verhalen met elkaar verbinden is in. (Het lijkt de politiek wel).

Politiek incorrect

Het leuke van nieuwjaarswensen opsturen is dat je zo af en toe nog iets verrassends terugkrijgt. Zo vind ik het nog elk jaar leuk een kaart aan Jaques Beelen, voormalig raadslid voor Gemeentebelangen, te sturen. Ik krijg namelijk met de kerende post een nieuw hoofdstuk uit zijn politieke memoires. Dit jaar zelfs nog een bonusje: het (afgekeurde) hoofdstuk over de naoorlogse Voorhoutse gemeentepolitiek voor het speciale Dwarsop herdenkingsnummer (Dwarsop is het tijdschrift van de Historische kring Voorhout). Als echte romanticus laat Jaques zijn persoonlijke liefdesleven en zijn politieke herinneringen in elkaar overlopen. En Jaques is op zijn best wanneer hij totaal politiek incorrect maar met heel veel humor de betrekkelijkheid van de dorpspolitiek schetst. Ijdelheid komt in alle betekenissen van het woord terug. Hoe relatief het politiek bedrijf is, schetst hij in zinnen als:

• Ach, laten we ons geen voorstelling maken van 's mans optreden. De betrokkene rust inmiddels in vrede en zijn ambtswoning is gesloopt


• M. die de schurft had aan X. en die dit evangelie overal ongevraagd uitdroeg,...


• X., die was gaan geloven in het wethouderschap als integraal onderdeel van zijn erfelijk materiaal, stapte op.


• Zijn verlangen naar een leven zonder pensioenbreuk werd hem fataal, maar hij is later goed terecht gekomen

Ik snap heel goed dat dit soort zinnen niet thuishoren in een 'officieel' gedenkboekje, maar ze schetsen wel een vermakelijk relativerend beeld. Politici zijn soms ook maar mensen op zijn kleinst. Jaques, je bent een prima medicijn tegen elke vorm van zelfingenomenheid!

Eenheid en eerlijkheid

Het Leidsch Dagblad, de Weekbreak en De Teyding brachten vandaag het nieuws over de breuk in Trilokaal tussen de Warmondse en de Voorhoutse tak. Dit naar aanleiding van een soort openbaar zwartboek dat Jozef van der Vooren, voormalig fractievoorzitter van de in Trilokaal opgegane partij Warmond @nders, publiek heeft gemaakt. Het is een soort van crisis dat je je ergste politieke opponent nog niet toewenst.
Jozef is wat betreft openheid nogal rechtlijnig, ik ken hem op deze manier ook uit zijn opstelling in de klankbordgroep. Ik ben met hem volkomen eens dat je overal (eenzelf)de waarheid moet vertellen, maar je hoeft naar mijn mening niet altijd alles aan iedereen te vertellen. Schokkend is zijn relaas wel (al is het 1 kant van een verhaal). Mijns inziens is het onverstandig dat fractie en bestuur van Trilokaal niet de gelegenheid hebben gebruikt om in de geboden hoor en wederhoor de feiten die niet zouden kloppen, te corrigeren. Jozef heeft -uitermate correct- daarvoor wel alle gelegenheid gegeven. Op de site van Trilokaal is er daarnaast nog helemaal niets over te vinden wat "de partij" nu voor standpunt heeft.
Een en ander geeft wel aan, dat wie ook gelijk heeft, het nu geen zin voor hen heeft over de inhoud of de enig juiste historische reconstructie te spreken. Nu moet er eerst een relatie hersteld worden. Het belang daarvoor voor Trilokaal is groot: hoe kun je nog beweren dat vooral jij naar de inwoners van Teylingen luistert, als je niet eens blijkt naar je politieke boezemvrienden te luisteren?

Ik wens Frans Mens, de voorzitter van Trilokaal, een zeer aimabel mens maar zeker geen doetje, veel wijsheid toe de komende tijd. En nog een literatuursuggestie voor Leo van Steijn, omdat hij bij zijn afscheid als werthouder schermde met Socrates als grote voorbeeld: lees Aristoteles, de Ethica Nicomachea, in hoofdstuk IX de passage over 'Conflicten tussen ongelijksoortige vrienden' er eens op na...

The Devil is in the details

oftewel het venijn zit hem in de kleine dingen. Met de eerste raadsvergadering van maandag is de fusie formeel helemaal een feit. Venijn zat er gelukkig niet in: persfoto's gemaakt, raadsleden en wethouders geinstalleerd, een aantal verordeningen aangenomen (waarbij echter nog GEEN kapverordening...). Niets wereldschokkends, maar een paar hele kleine symbolische dingetjes riepen bij mij wel een glimlach op:

• De penningen van de ambtsketens van Sassenheim en Warmond zijn nu aan de ambtsketen van Voorhout bevestigd. Als burgemeester Staatsen ook maar even beweegt, botst het en dat levert een aardig getinkel op


• Als Leo van Steijn (Trilokaal) het woord wil voeren, veroorzaakte het inschakelen van zijn microfoon al een storing in het geluidssysteem - zonder dat Leo ook maar een woord zei..


• Bij het tellen van de stemmen voor benoeming van de griffier moest het complete stembureau (Rose Marie Keijzer, Rudy Alewijnse en ik) op onze knietjes omdat de tafel vol stond met gevulde glazen Kir. Robert (van Dijk, de griffier): dit is de eerste en de laatste keer dat we voor je door de knieen gaan!.

Fractiegenote Gertrude Krijgsman overweegt alsnog een modellencarriere

Ook symbolisch: drie kernen, drie gemeentevlaggen

En natuurlijk ook de nieuwjaarsreceptie, dit keer in het Rijnlands Lyceum in Sassenheim. Veel bekende gesproken, zelfs Robbert Baruch van de Provinciale Statenfractie van de PvdA had de moeite genomen om te komen! Hij was erg blij voor ons dat het gelukt was om een wethouder te leveren.