Stilte voor de storm?

Nog nooit gebeurd: een commissie Ruimte die voor 21:00 is afgelopen. Het meest controversiele zat nog voor de commissie aan, namelijk een presentatie over de wens van AkzoNobel om op eigen terrein te voorzien in een groot deel van de eigen energiebehoefte. Afhankelijk van (in hun eigen varianten) het aantal en de grootte van de daarvoor benodigde windmolens, van 18% tot 82% reductie in CO2-gebruik. Nu is het energieverbruik van AkzoNobel best fors: het staat in zijn eentje gelijk aan 4100 huishoudens, dus ongeveer 2/3e van de woningen van Sassenheim.

Het plan is in elk geval iets om serieus naar te kijken; immers ons eigen PvdA-verkiezingsprogramma stelt dat binnen de gemeentegrenzen in 2015 ten minste 5% van de Teylinger energiebehoefte duurzaam binnen de gemeentegrenzen zou moeten worden opgewekt. Dit initiatief zou daar meer dan aan tegemoet komen. Maar een an ander is wel afhankelijk van de voor te leggen variant. Want als e 'kleintjes' met een vermogen van 0,8 MegaWatt al zo'n 100 meter hoog zouden worden, dan steekt een grote van 3 MegaWatt vermogen daar nog een stuk bovenuit.

De plas over

Ook al was ik voor mijn werk op pad, je kunt toch niet voorkomen dat je met een schuin oog en een politieke bril naar een land als de VS kijkt. Ik was in Seattle, Washington, dus het uiterste Noord-westen. Een ‘liberal’ staat, en met bedrijven als Boeing en Microsoft ook nog redelijk bemiddeld. Veel naaldbomen, dus het doet aan als het grote broertje van de Ardennen. Toch ook nog best wat militairen in woestijnoutfit op straat, dus de impact van een oorlog in het Middeen-Oosten is wel zichtbaarder. Een reisleidster die bij het restaurant spontaan vroeg of ze het eten dat van de hele groep van 70 over was, mee mocht nemen naar een daklozenopvang. –Dat zou in Nederland niet eens meer als varkensvoer gebruikt mogen worden. En het bouwen: geen enkel probleem om een bouwblok van 25 verdiepingen tegenover een wijkje van maximaal 2 hoog te zetten. Wachtrijbegeleiders, die echt niet veel meer dan 3 dollar per uur zullen verdienen. Of nog erger: een sandwichman die, als Vrijheidsbeeld verkleed, reclame maakt voor een leningsaneerder. Een keuken van een sushirestaurant waar 20 man op nog geen 10 m2 sushi’s in elkaar draaien. Vreselijk? Nee, anders. Maar dan ben ik opeens wel blij met fatsoenlijke minimum lonen en een arbowetgeving. 'k Ben dus toch wel behoorlijk Europees / Rijnlands ingesteld.

Maar ook: de eerste Starbucks, ontstaan uit het verzet tegen de sloop van de Pike Street Fishmarket in de jaren ‘70. De markt staat er nog, in een sfeertje van begin vorige eeuw, en dankzij Starbucks heeft Amerika ook kennis weten te maken met wat goeie koffie is. ’t Is zowaar een heel cultuurtje geworden: Tully’s, Seattle’s best, op elke straathoek zo ongeveer kun je terecht voor een Cafe Latte met een double shot Rocky Mountain hazelnut syrup. Tja, maatschappelijk protest dat eindigt in een bakkie leut. Enige parallel daarmee met de ontwikkeling van het Malieveld van Troelstra en de thee van Job Cohen?

leesvoer voor boven de Noordpool

Ben een weekje voor mijn werk naar Seattle (VS). eerste keer de oceaan over, dus is weer nieuw en spannend. Ik ga op reis en neem mee...

• een lading podcasts rondom Geert Maks 'In Europa';
• de laatste HP/De Tijd, met op de cover ' waarom job Cohen in twee maanden vertrekt';
• een non-fictieboek over Cyberoorlogsvoering. Erg actueel nu met de wikileaks.

Rob Wijnbergs 'Mijn tafelheer heet Plato' (een verwijzing naar de Wereld draait door) heb ik al aardig doorgespit. Amusant boekje, met een aantal treffende observaties. Vooral die van 'Het kapitalisme bestaat nog omdat het socialisme het steeds weer komt redden.'

Wens voor 2011

We zijn in de kerstvakantie het Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam geweest. Met de tweeling van 10 een schilderij van Kees van Dongen te bekijken, of de ‘Misfits’ van Hella Jongerius te bespreken, dat is wel onbetaalbaar. Ook als dat duurder zou worden, persoonlijk kan ik kan me veroorloven mijn credit card daarvoor uit te trekken. Als dat nodig zou worden. Ik vrees, dat ook met credit card dit soort tentoonstellingen spoedig niet meer te bezoeken zullen zijn, domweg omdat ze niet meer kunnen worden georganiseerd.
’t Is crisis, dus dat de culturele sector ook de broekriem moet aantrekken, is logisch. Het gaat echter meer lijken op een strijd in doodsnood. ‘Zuerst das Fressen, dann die Moral’ stelde Brecht al in de Dreigroschenoper. In de basis betekent het, dat je niet mag verwachten dat mensen zich beschaafd gedragen als aan de basisvoorwaarden om in leven te blijven niet is voldaan. Tot zover de piramide van Maslow. Maar trek ’m nu even door: Houdt dat ook niet in, dat na het (vr)eten nog steeds de moraal moet komen? Dat er nog steeds ruimte moet zijn na een materieel aardig welvaartsniveau voor een culturele verrijking? Het verheffingsideaal lijkt een vies woord geworden, landelijk worden subsidies afgeschaft, de BTW op cultuur omhoog geschroefd. Klassieke veldheren zworen al bij de tangbeweging om hun vijand te verslaan, en zo lijkt de regering ook geïnspireerd om de kunsten aan te pakken.
In Teylingen gaat dat niet om elite-kunst. Het gaat om de mogelijkheden om om de hoek kennis te maken met podiumkunst in het Onderdak en het Trefpunt, om schoolkinderen in de bibliotheek zich bewust te laten worden dat Google en Wikipedia ook niet de absolute waarheid zijn. De moties van de Partij van de Arbeid hiervoor hebben het bij de gemeentebegroting 2011 niet gered, we hebben alleen steun van de ChristenUnie gekregen.
Wat hoop ik voor 2011? Dat elk dorp in Teylingen een bibliotheek kan houden. Dat een vrijwilligersorganisatie als het Onderdak een aantrekkelijk aanbod aan voorstellingen zal kunnen blijven bieden. Dat een rijke gemeenschap als in Voorhout, Sassenheim en Warmond zich met recht ook cultureel rijk zal kunnen blijven rekenen.