uitreiking vrijwilligerscomliment: Vluchtelingenwerk

't Is altijd wel een hartelijke ontvangst, de uitreiking van het Vrijwilligerscompliment. Albert Vink heeft er ook al van bericht op zijn weblog, en ik denk dat het zeker een goede zaak is dat wij met oude en/of nieuwe fractie ook iets voor Vluchtelingenwerk kunnen gaan betekenen.

Wethouder Hollart deelt de cheque en de bloemen uit

De hele ploeg aanwezige vrijwilligers in het zonnetje gezet

Ik heb vrij lang met de regiocoordinator gepraat, en daaruit komt een beeld naar voren dat, hoewel met het generaal pardon de prop is verdwenen it de procedure van asielzoekers, je als erkend vluchteling bepaald nog niet volwaardig lid van de samenleving bent. Eerst mag je maanden, jaren NIETS doen om gewend te raken aan Nederland, en dan mag je eindelijk blijven, dan MOET je  van alles maar zien te regelen en verplicht in te burgeren. Geen wonder dat je naast vaak getraumatiseerd ook helemaal gehospitaliseerd raakt. Je zou zeggen: dat kan efficienter.

En hoewel deze vrijwilligers zeker niet kiezen voor het makkelijke en het altijd-leuke werk, ze halen er wel een hoop voldoening uit: de regiocoordinator 'trakteert' zichzelf op enkele eerste vestigingen per jaar: dat je met een statushouder de huisvesting en alle andere zaken gaat regelen. In een rollenspel werden Rose Marie Keijzer en ik als vluchteling van het kastje naar de muur (letterlijk) gestuurd.

De dames achter het loket - van goede wil, maar om horendol van te worden.
Ik verzon er maar gelijk een verhaal als dissident Wit-Russisch kernfysicus bij. Niet vergeten: daar zit ook nog de laatste dictatuur van Europa!

Als pas erkend vluchteling word ik door de molen gehaald - foto Nico Kuyt