zondag, februari 13, 2011

de boer op

De Actualisatie van het bestemmingsplan buitengebied komt eraan, en dus vond de LTO het een mooie gelegenheid om de gemeenteraad van Teylingen eens mee op excursie te nemen. Een erg gevarieerde tocht, waarbij zowel de bollenteelt en -export, de vaste-plantenteelt en de veehouderij aan bod kwam.
Toch is het net meer als rond 2002, toen elke kweker er standaard wel 30% bij wilde. Wie nu uitbreidingsplannen heeft, wil er ook serieus mee aan de slag. Dat er hoop aan het veranderen is, is als je goed kijkt, ook wel te merken. Het is allang niet allemaal agrarisch meer: tussen de bollenbedrijven staan ook accountants, woninginrichting. En her en der staan ook best veel ‘te huur en ‘te koop’-bordjes. Oftewel: hoe houden we zowel het landschap open, geven we de grondgebonden activiteiten voldoende ruimte, maar voorkomen we dat we te veel ruimte verliezen aan bedrijven die niet op die plek thuishoren? Dat sommige bedrijven ook echt behoefte hebben aan uitbreiding, werd ons wel duidelijk. Bij de broeierij van Hedwig Damen aan de Jacoba van Beierenweg werd elke vierkante meter volgestouwd.

in de kas van Fa. H.C. Damen


Bij Marco van Noort in Warmond werd duidelijk, dat er ook flink geïnnoveerd wordt in de plantensector. Niet alleen nieuwe rassen veredelen, maar ook ontwikkeling van nieuwe voedingsbodems. Een goed nieuw product gaat maar zo’n 5,6 jaar mee. Kortom: druk je kosten, en vernieuw sneller dan de concurrentie. Een export van Scandinavië tot Portugal en van Groot-Brittannië tot aan de Oekraïne. Door gebruik van schelpen op de bodem heeft hij de verwarming in de winter met rond de 80% weten terug te brengen. Duurzaamheid met een keiharde business case. Indrukwekkend, maar met maar negen man personeel…
Marco van Noort licht zijn teelt toe voor zijn kas en op zijn land

Tot slot zijn we langs geweest bij de boerderijen van Fer Vergeer en Theo Warmerdam in de Hemmeerpolder. Mooie verhalen over hoe hun opa’s zich al in Warmond vestigden, maar ook vooruit kijkend naar hun kansen voor de melkveehouderij. Zij zoeken het vooral in een mooi product met een hogere marge: melk die rijk is aan onverzadigde verzuren, respectievelijk eigen kaas- en boterproductie. Dat ze daarbij ook nog stuk cultuurhistorie in leven houden, en wel door het MRIJ (Maas-Rijn-IJssel)-ras en Blaarkoppen te gebruiken.

Blaarkoppen op stal bij Theo Warmerdam van de Sophiahoeve

Geen kunstmatige kleurstoffen voor de boter van de Sophiahoeve, maar het mooie gele kleurtje komt wel ergens vandaan...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten