dinsdag, september 22, 2009

Gotspe van de week

De ontsnapte misdadiger Saban B. wil schadevergoeding voor het publiceren van een huwelijksfoto. Kan-ie krijgen, als hij eerst alles terug betaalt wat hij aan schade bij anderen heeft aangericht.
Is weer eens wat anders dan een voorstel voor kopvoddentax.

zaterdag, september 19, 2009

Aan het eind winnen de Duitsers.

Het voelt als het verliezen van een belangrijke voetbalwedstrijd. Je smijt je voetbalschoenen door de kleedkamer, en loopt een lekker partijtje te schelden op de tegenstander: “ Hoe kan het CDA, wel lippendienst belijden aan starterswoningen en als het erop aankomt, op zo’n luie manier niet thuis geven? Hoe kan de VVD, ja de partij van samen denken, durven en doen, zo’n standpunt innemen? Zonder dat samen te doen, zonder te durven staan voor de woon- en de toekomstvisie en zonder nadenken?”
Kortom, even afkoelen na het debat over realisatie van woningen op het terrein van tennisvereniging STV / Hoek Parklaan in Sassenheim. Eerder heb ik al geschreven hoe ik in de commissievergadering al een tabelletje verkeerd las. Op een of andere manier is de wedstrijd daarna niet meer goed verlopen. Ondanks dat fractiegenoot Hans Goudsmit me na afloop feliciteerde met een van mijn beste debatten ooit.

Ik troost me: er is in elk geval een beslissing gevallen. Maar er had zowel meer gekund. We hadden kunnen uitzoeken: hoe maken we een kwalitatief mooi wijkje, met een behoorlijke slag sociale woningbouw? De koudwatervrees heeft gewonnen, met geregeld verwijzen naar de stelling dat ‘we’ geen Vogelaarwijkje zouden moeten willen. Alsof iedereen in een huurwoning van een woningbouwcorporatie eng en crimineel is. Je zult maar politieman, verpleegkundige of installateur zijn, geen eigen kapitaal, maar wel zin om je met je vriend / vriendin te gaan samenwonen. Of een oudere met klein pensioen, die zijn of haar eengezinshuurwoning wil inruilen voor een betaalbaar huurappartement. Dan word je gewoon met zo’n houding geen recht aangedaan.

In de commissie had ik al aangegeven dat het totaal aantal woningen van 118 woningen in scenario 2 voor de PvdA niet heilig was, maar wel het vertrekpunt. Je kunt altijd het programma verkleinen als je niet uitkomt. Het CDA begon zelfs met: vanavond willen wij helemaal niet kiezen. De verrassing in de eerste termijn was, dat de VVD zei voor een scenario ‘1+’ te gaan (tussen de 70-90 woningen, waarvan 35-58 sociale sector) , terwijl onze indicatie totaan de raad was dat zij voor een scenario 2,5 waren (Ergens tussen de 90 en 118 woningen, waarvan 58-80 sociaal). Blijkbaar is er tussen de fractievergaderingen van maandag en donderdag wel intensief overleg tussen CDA en VVD geweest, en niet met ons of de andere politieke partijen. Terecht of niet, ik voel me als een verdediger die de spits van de tegenpartij op een cruciaal moment toch heeft laten lopen. Ik heb beide coalitiepartijen verweten, als de twee grootste in Teylingen, terugtrekkende bewegingen te maken, en heb ze uitgedaagd om toch met een keuze te komen. Die kwam dus, en inderdaad in de vorm van een amendement met een verkapt scenario 1: eengezinswoningen langs de rand en een minimum exploitatieresultaat van 2 miljoen euro. Voila, CDA frommelt de bal in de goal.

En dan spelen zo de vragen door je hoofd:
  • Had ik in het debat dan toch moeten aansturen op uitstel? Het voorstel – een startnotitie, dus meer een richting waarin je tijd wil steken en nog lang geen definitieve beslissing- maar weer aan te houden?  Je mag toch van een gemeenteraad verwachten dat ze in de openbaarheid een keuze maakt?
  • Hadden we de afgelopen weken dan toch achter de schermen moeten lobbyen om de coalitiegenoten mee te krijgen? Ik vind wel dat je dit soort zaken vooral in de openbaarheid, in het debat, moet doen en de achterkamer of wandelgang alleen in het hoogstnodige geval moet opzoeken. Maar ook dan is succes niet verzekerd. We hebben al eerder gemerkt rondom de woonvisie dat wij op dit punt met het CDA ook achter de schermen geen zaken kunnen doen.
  • Hadden de PvdA zelf eerder moeten aansturen op een scenario 3? Misschien. We hebben dit in de fractie wel doorgenomen, en gekozen om toch zolang mogelijk voor scenario 2 als vertrekpunt te willen blijven: dat is toch waarvoor we staan. Als je dan zelf vanwege de haalbaarheid een amendement opvoert met scenario 3, heb je ook zo een imago dat je wel heel snel water in de wijn doet (hadden we misschien toch meer wijn in totaal gehad).
  • Had ik in de raadsvergadering , toen ik verwees naar inventieve oplossingen, dan toch voorbeelden moeten toen uit tuindorp ‘ De Bongerd’ in Amsterdam-Noord, dat ik als voorbeeld aanhaalde? Is toch meer iets voor een commissievergadering.
Vragen, vragen, vragen. De uitslag staat na het fluitsignaal / de stemming vast. Tja, een voetbalwedstrijd speel je met 22 man, 1 bal en aan het eind winnen de Duitsers. Een raadsvergadering speel je met 23 raadsleden en 1 voorstel. Ik had alleen graag gezien dat de starters hadden gewonnen.

zondag, september 13, 2009

Getapt

Wegens succes op herhaling, achter de bar bij rugbyvereniging The Bassets op de  vrijwilligersavond. Zowaar met de huldiging van twee leden tot lid van verdienste, en wel Piet Sardijn en Carl Eikelenboom. Van die types waar een verenigng op draait: al vijfentwintig jaar bezig met het tappen in de feestweek, de sportreizen, enzovoorts.
 
Carl en Piet worden vereeuwigd in de wall of Fame

Meerdere leden er zeer te spreken over zijn dat we er weer waren.
Je bent er natuurlijk als eerste als gast-gastheer, maar tussen de bestellingen dor hadden we toch ook wel wat discussies, over overlast bij het Kagerplein, de uitzochtsloze situatie als je in de WAO zit,  en of Wilders daarvoor een oplossing biedt. En als iemand dan roept: "He Geert, die nog maar eens drie bier!", dan heffen we de Internationale maar aan.
 
Bloemen en een flesje als bedankje voor Gertrude Krijgsman en Albert Vink. Het genoegen is geheel wederzijds

Generale repetitie

Ja, zo langzamerhand gaan we weer de campagne opstarten voor de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2010. En zo was de braderie in Voorhout een aardige repetitie om te kijken hoe een en ander loopt. Natuurlijk stond de VVD er ook, als kampioen van de permanente campagne in Teylingen, maar de rest van de politiek, zelfs de SP die in het verleden nog wel eens een kraam met tomatensoep had, was er niet.

Of het aan het weer ligt, maar de reacties waren over het algemeen gemoedelijker dan bij de vorige gemeenteraadsverkiezingen. Een opmerking over een kartavond van Bos en Balkenende (alsof wij moeten bijhouden wat ons boegbeeld wel of niet doet), maar ook gesprekken over de scootmobielvriendelijkheid van de braderie, de podiumzaal in de Agnes die voor Cultuur Verheft ook onbruikbaar is vanwege de pilaren,
Genoeg geleerd , ook weer qua kleine dingen, voor de nieuwe ploeg, oa met Esther, Marijke, Michel en Johan. Een schaar en stevig plakband is altijd handig, telefoonlijstjes, staafjes voor de ballonnen op dat niveau. Kortom, een mooie eerste wedstrijd om in vorm te raken.

Praatje voor de zaak

En wel de groentezaak van Van Kesteren. Ze belden vrijdagavond: "We zijn zaterdag niet open in verband met de feestweek en jullie biologische groentetas staat er nog. Komt U hem halen?"
En zo gezegd, zo gedaan, als laatste klant in een volledig schoongemaakte winkel. Maar tijd genoeg om even op straat een praatje te maken over de geweldige salade die ze hadden gemaakt voor het feest van de Kleine Kerk, de reconstructie van de Herenstraat en de overlast van de bouw van de Agnes. Daardoor dierven en derven zij ook een bepaalde hoeveelheid omzet: er zijn klanten, die bij gebrek aan parkeermogelijkheid vanwege uitladende vrachtwagens toch maar hun groenten ergens anders gaan halen. Op zich zijn ze heel blij dat er eindelijk iets gebeurt met de Herenstraat, maar ze zijn erg sceptisch of de beloofde vier maanden waarin de reconstructie gedaan moet worden, wel zal worden gehaald. En met de zorg, dat dat voor een aantal collega’s wel het einde kan betekenen.Ligt dus een mooie uitdaging voor de wethouder van de ondernemerspartij...

vrijdag, september 11, 2009

Veel of weinig?

Dat is de vraag, bij de deelname aan de Simavi-wandeling, de estafette voor wereldmoeders, om aandacht te vestigen op de sterftekansen van zwangere vrouwen in de Derde wereld: 450 op de 100.000. En dat getal in 2015 met 75% naar beneden moet zijn, en dat gaat nog bij lange na niet snel genoeg.

Er liepen vanmiddag rond de 80 mensen mee, op een wandeling langs allerlei medische voorzieningen in Voorhout. Is dat veel? Wel in vergelijking misschien met Hoogeveen, waar het aantal naar ik me heb laten vertellen nogal tegenviel. Maar ten opzichte van de vele mensen die al aan het feestvieren waren, is het wel weinig. En voor een deel ook wel de hard-core: wat van de gemeente, veel gezichten uit de Kleine Kerk, een paar van de wereldwinkel. Van de PvdA waren we met Elsbeth, Gertrude en mij zeer goed vertegenwoordigd. Hans den Hollander van het CDA de enige andere namens de gemeenteraad (OK, Cees van Velzen was er ook , maar in de hoedanigheid van voorzitter van de Oranjevereniging). Burgemeester Schelberg was er aan het begin en wethouder Wilbrink liep ook mee.

De estafette wordt in elke plaats geleid door een bekende Nederlander, in ons geval Dieuwertje Blok. Hoor je onderweg van toeschouwers het soort opmerkingen als: en waar is Sinterklaas nu? Tja, bekendheid kan je ook afleiden van de werkelijke boodschap...


Dieuwertje Blok (rechts) in gesprek met een aantal meelopende kinderen, ter hoogte van het Bolerogebouw (huisartsenpraktijk)


In elk geval vond ik het aantal meelopende mannen wel veel te laag. Alsof moedersterfte alleen maar iets is dat vrouwen aangaat. Maar die zwangerschap komt toch ook ergens vandaan, en ik geloof dat wij mannen daar toch ook iets mee van doen hebben.

dinsdag, september 08, 2009

Waar een wil is, is een weg


Ik was er niet heel erg gelukkig mee dat mijn fractievoorzitter Albert Vink begin juli een schriftelijke vraag aan het college stelde, of het college op de hoogte was voor een regeling voor subsidiƫring van spoortunnels, en of het college ook had overwogen voor de Herenstraat in Voorhout een aanvraag in te dienen. Maar goed, vragen staat op zich vrij.
Antwoord van het college was: ja, ze kende de regeling en nee, ze had het niet overwogen. Ten eerste omdat er geen kant en klaar plan was en ten tweede omdat het ruimtelijk moeilijk in de Herenstraat in te passen zou zijn.
Nu hebben we - gelukkig- ook meedenkende inwoners. En 1 van hen, Ad Deutekom, heeft dus uitgewerkt dat het wel een serieus te nemen plan zou zijn als je de tunnel zou aanleggen in een bocht naar de Beukenrode: Waar een wil is, is een weg, of liever gezegd, een tunnelbak.

Om meerdere redenen vind ik dit geen goed plan, en zelfs nog minder dan wanneer je de tunnel in de Herenstraat wil laten uitkomen
  1. vanuit De Herenstraat kun je in deze variant niet meer over het spoor. Het verkeer vanuit Oosthout moet eerst helemaal totaan de dorpsrand bij de Boekenburglaan rijden, alvorens het via de Boekhorstlaan weer naar het oude dorp te kunnen. En de wijk is daarop eenvoudigweg niet ingericht en er is weinig verkeer dat in die wijk moet zijn.
  2. de bocht van 120 graden met een vrij krappe boog in de tunnel wordt onoverzichtelijk en levensgevaarlijk
  3. het minst relevant maar het meest symbolisch: het bloemencorso door Voorhout kun je wel vergeten. 
En dan zijn er nog wat algemene redenen om tegen welke tunnelvariant dan ook voor de spoorwegovergang Herenstraat-Jacoba van Beierenweg te zijn:
  1.  De aanleg zal voor langere tijd het oude dorp van alle wijken aan de andere kant van het spoor afsnijden. Er is namelijk in Voorhout geen alternatieve verbinding, de kortste 'lus' is via Sassenheim-Zuid, de Sikkens-fabriek en via de Leidsevaart terug.
  2. Als je dan toch een tunnel wilt aanleggen, gebruik het geld dan voor een tunnel waardoor het verkeer richting Noordwijk er profijt van heeft (zeg: Noordelijke randweg. dan haal je al het doorgaande verkeer uit het centrum van Voorhout, en profiteren veel meer verkeersdeelnemers ervan. 
  3. Hebben we het geld wel? Ook al hebben we miljoenen overgehouden door NUON-aandelen te verkopen, we missen daardoor ook dividend-inkomsten en die zullen we dus uit andere bronnen (andere beleggingen of rente) moeten halen.En het zal al moeilijk genoeg worden om de komende begroting ook in het meerjarenperspectief sluitend te krijgen.

instinker

Tja, een van de dingen die je 'leert' tijdens 9 jaar raadswerk is diagonaal lezen. Probeer snel de belangrijke zaken uit een voorstel / nota te vissen waar je je oordeel op wilt vormen. Zo was afgelopen woensdag in de commissie ruimte een voorstel aan de orde, om op de hoek Parklaan / Narcissenlaan in Sassenheim wat meer woningen te bouwen dan nu volgens het bestemmingsplan past. En daarvoor was een startnotitie opgesteld.

Laat nu in een tabel in die notitie de volgende regel voorkomen:
Scenario 1Scenario 2Scenario 3
aantal woningen7011890
............
30%213527
............

Ha!, denk ik. Scenario 2 is de enige die boven de 30% voor sociale woningbouw uitkomt! Dus met dat verhaal de steunfractie in, en ook de commissie.
Word ik door Wethouder van der Zon geinterrumpeerd, dat deze regel gelezen moet worden als: wanneer er 30% sociale woningbouw gebouwd zou worden, dan zou het aantal sociale woningen per variant 21, 35 resp 27 zijn. Dat legt, wat je noemt, zichzelf niet uit. Te meer omdat in de hele tabel niet het totale percentage sociale woningbouw vermeld staat, maar als je zou weten welke categorieƫn daarin meegerekend worden, kon je uitrekenen dat het aantal sociale woningen 50%, 68% resp 64% zou zijn....

Kortom, ik ben er lekker ingestonken. Maakt het voor ons wat makkelijker om ook richting scenario 3 te gaan, en daarmee in elk geval ruimte te geven voor wat meer groen en wat minder parkeren. Al ben ik er wel van overtuigd dat ook in hoge dichtheid heel goed een goede stedenbouwkundige kwaliteit te realiseren is, maar dat is een kwestie van slim en creatief ontwerpen. Omdat we nog steeds een forse achterstand hebben in sociale woningbouw, wil ik wel van 2 blijven uitgaan, maar is de 118 woningen niet per se heilig.

Leermomentje: lees snel, maar niet te snel, en controleer je cijfers. Zelfs na negen jaar raadswerk moet je jezelf af en toe nog even scherp houden...