zondag, december 19, 2010

En dat was 1.

Toch raar, ik ben meestal wel een teamplayer en op zoek naar de consensus. Maar donderdag heb ik voor het eerst in mijn politieke loopbaan in mijn eentje de partijlijn niet gevolgd. Betreft: een ingediende motie van treurnis tegen Wethouder van der Zon, in verband met zijn optreden in het dossier Ondernemersfonds. Over draagvalk, terugnemen van het voorstel en de bejegening van enkele insprekers in de commissie BFT. Leo van der Zon is best scherp aangepakt in het debat rondom de tarieven 2011. Daar heb ik ook geen enkele moeite mee en daar was ook wel enige aanleiding toe. Waar ik wel grote moeite mee had, is om dit ook gelijk in een motie tegen een persoon te willen neerleggen. Naar mijn mening grijp je naar het instrument motie tegen een persoon als de andere kanalen, en naast het informele vooral die via het publieke debat, zijn uitgeput. Dat is niet zo: ik zie nog zoveel ruimte.
Ik heb zelf in het verleden ook wel eens een motie van treurnis voorbereid, maar dat was in een veel zwaarder dossier (toen Trias zich een week na het roerige debat van 2004 omtrent de Agnes, waarbij het toenmalige college van Voorhout met alle portefeuilles wapperde). En ik ben er ten volste van overtuigd dat de verhoudingen tussen de college en raad, oppositie en coalitie, gezond moeten zijn om het debat op een goede manier te kunnen voeren. Het aannemen van deze motie zou daar absoluut niet aan hebben bijgedragen, ik vind een te zwaar middel om een signaal af te geven. En naar mijn inschatting ook uiteindelijk het tegenovergestelde effect hebben, namelijk dat de coalitie helemaal de rijen gaat sluiten en het debat doodvalt.

Ik heb donderdagavond lang getwijfeld hoe ik zou stemmen; loyaliteit aan het fractiestandpunt en hoe ik zelf vind hoe politiek/bestuurlijk met elkaar om te gaan streden om de voorrang. Uiteindelijk was de verwoording zoals Rose-Marie Keijzer (D66) het deed, ook mij uit het hart gegrepen en dat heeft de doorslag gegeven.

Ik heb in een stemverklaring ook aangegeven waarom ik ben afgeweken. En dat ik binnen de PvdA daarmee nog wat op te lossen heb, zij dan zo. Het was donderdag met voor of tegenstemmen bij deze motie toch het kiezen tussen twee alternatieven die ik beiden niet wilde, een verlies-verlies situatie, maar je bent als gemeenteraadslid nu eenmaal benoemd om je uit te spreken.

1 opmerking: