de toekomst en de tussenstand

bij binnenkomst in het Onderdak vanavond zat Bert Homan me een beetje te jennen: "Goh, wanneer schrijf je weer wat op je weblog?". De laatste bijdrage was toch echt nog maar van verleden zondag, maar goed. Dan nu nog maar even achter de toetsen en hoe ik dat mijn baas morgen weer uitleg, dat is pas morgen.

Gisteren in Warmond dus en vandaag in Sassenheim was ik als toehoorder bij de debatten rondom de vier denkrichtingen waarop een toekomstvisie voor Teylingen zal worden ontwikkeld. Moeilijke kost, veel te veel claims op te weinig vierkante meters, veel tegenstelde belangen. Het format van de avond was ook wat lastig: 45 min inleiding, dan een panel van 5 of 6 man aan het woord, dan ook nog stellingen met de zaal doornemen: het is net teveel van het goede. Vandaag liep dat trouwens wel beter dan gisteren, minder wantrouwen, meer discussie vanuit en in de zaal, ook minder negatieve reacties en meer goede suggesties. Tussen de regels door ook heel veel vraag naar creatieve en innovatieve oplossingen. "Ga de hoogte in op bedrijventerreinen!", "verleg afrit 4 van de A44 om rond het station Sassenheim' een goede P+R terrein", "bouw verouderde kantoorpanden om tot starterswoningen" en in de wandelgangen ging het gesprek nog even goed verder. Hopelijk gaat de stijgende lijn morgen in het Teylingen College in Voorhout nog even door. De dilemma's (ook hoe je hier in je standpunt straks op 14 februari in de commissie ruimte mee om moet gaan) worden alleen maar groter. Maar om de belastingdienst maar even te parafraseren: "Makkelijker kunnen we het niet maken, maar wel leuker".