Voorhout maakt het bont

Mijn hoop van gisteravond is gelukkig bewaarheid geworden. Weer een toekomstdebat in een volle zaal (140 mensen?), nu in het Teylingen college in Voorhout. Het was de beste avond van de drie. Iets minder creatieve suggesties, maar wel een betere discussie. Kwam ook, omdat de organisatie duidelijk haar leerpuntjes van dinsdag en woensdag had meegenomen. De stellingen in algemeenheid waren ingeruild bij de keuze voor een bepaalde denkrichting-op-locatie: de Elsgeesterpolder, de Roodemolenpolder tussen Voorhout en Sassenheim, wel of niet hoger bouwen in het centrum, een extra woonwijk tussen de Jacoba van Beierenweg en het soldaatje. Dat werkte goed. Geen gedoe meer over de interpretatie, het was concreet en beeldend. De stemmingen met kleurenbriefjes (1 kleur per denkrichting) waren in Voorhout het bontste van allemaal. Misschien ook omdat het publiek het meest gemeleerd was, het meest een mengeling van vrouwen en mannen en ook meer gezichten uit mijn eigen generatie.

Natuurlijk zijn er ook mensen die de gelegenheid van zo'n toekomstdebat aangrijpen onm hun grieven vanuit het verleden en het nu te ventileren. Maar er zijn er ook bij, die over hun schaduw heen kunnen stappen, die hun zorgen en wensen wel projecteren op hoe ze hun leefomgeving over dertig jaar zouden willen zien. Daar kunnen we als raad wat mee. Net als met dat nieuwe spreekwoord dat vanavond langskwam: "Je ken het bos wel kappen, maar dan mot je in de laatste 5 bomen geen apen meer willen fokken." Ik leg het maar zo uit: onder een bepaalde schaalgrootte lonen bepaalde aktiviteiten niet meer. Maar zo klinkt het lang zo beeldend niet.

Ik ben ook blij dat ik alle drie de debatten heb bijgewoond. Al is het drie keer weer erg laat geworden. Het maakt verschillen per dorp duidelijk, maar ook dat je niet moet afgaan op de stemming van 1 avond. Het grootste leereffect zit toch in de vergelijking tussen alle debatten.