dinsdag, mei 05, 2009

Een open samenleving blijft kwetsbaar


7 mei 2002. In Pont de Cirou, Tarn-et-Garonne zitten we aan het ontbijt. Onze vriend Joop heeft vers brood gehaald. hij stormt op de ontbijttafel af: "Pim Fortuyn is vermoord!". "Ach, doe niet zo gek. 't Is nog wat vroeg voor grappen."

30 april 2009. Op het terras van het NIVON-huis 'Morgenrood' in Oisterwijk zitten we in het zonnetje heerlijk aan de koffie. Martine stormt op de picknicktafel af: "Een aanslag op de koningin in Apeldoorn!". "Ach, doe niet zo gek."

Maar het was weer geen grap. Weer geen moslim-terrorisme. Maar wel weer een teleurgestelde blanke mannelijke dertiger. We hadden binnen een paar seconden al wel door dat dit om een zieke eenmansactie moest gaan: wie een dergelijke aanslag "succesvol" wil beramen, doet dat niet in een Suzuki Swift (een van de lichtste autotypen die in Nederland rondrijdt), maar in een Dodge Ram pickup, Toyota Landcruiser, of iets anders met vier grote banden, veel staal en veel vermogen.

En toch, de gruwelijkheden die een ontheemde heftruckchauffeur met een boodschappenkarretje teweeg kan brengen: kun je je als maatschappij daartegen 'wapenen'? Los van het onderzoek wat er de komende maanden gedaan wordt (en heel terecht wordt er uitgezocht of de beveiliging eigenlijk wel op orde was) : naar mijn mening moet je niet alles op zijn Amerikaans willen dichtspijkeren. Met een bepaalde openheid en toegankelijkheid van je nationale feestdagen en van je staatshoofd, daar hoort ook een bepaalde kwetsbaarheid bij. En met alle medeleven voor de slachtoffers en hun dierbaren: de angst mag dit land niet gaan regeren. In 2010 zullen drumbands en Antilliaanse dansgroepen nog steeds onze koninklijke familie op straat moeten kunnen begroeten. Al zal het gevaar nog steeds uit een onverwachte hoek kunnen blijven komen: niet van extremisten met lange baarden. Het kan je buurman zomaar zijn.

Dus toch: blijf op straat staan, blijf elkaar groeten, houd interesse voor elkaar. Kleine dingen misschien, waarvan je nooit weet of je iemand daarmee "binnenboord" houdt. Maar laat het dan een symbool zijn, dat de angst niet jou regeert.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten