zaterdag, oktober 16, 2010

A la vie, Wim van den Ende

Maandag hebben we voor het laatst afscheid genomen van Wim van den Ende, burgerraadslid in de commissie Welzijn in de vorige raadsperiode van Teylingen en eerder ook gemeenteraadslid voor D66 in Sassenheim. Een indrukwekkende middag: hij was duidelijk geliefd. Een volle dorpskerk, en zelfs buiten hebben veel mensen via beeldschermen moeten volgen wat er binnen gebeurde.
Het verdriet was groot, maar niemand was meer echt geschokt: Wim was al 1,5 jaar ziek en wist van het begin af aan dat zijn kansen op herstel miniem waren. We hebben in die 1,5 jaar nog wel wat gecorrespondeerd. Ik stuurde hem kaartjes als we weer eens in Italie waren, omdat we een passie voor dat land deelden. Zo nu en dan kwam er weer een kaart terug, of via Rose Marie Keijzer een verslag of bericht. Zelfs toen hij achteruit ging, zag hij de lichtpunten van de liefde en zorg die hem omringden.
Als commissievoorzitter Welzijn heb ik veel respect gekregen voor Wims bijdragen. Hij was in zijn burgerlidmaatschap het levende bewijs dat dat geen tweederangs positie is: hij kreeg de commissie aan hedt luisteren en maakte het de wethouders af en toe ook knap lastig. Een meester in het woord, zowel mondeling als op papier.
Zijn motto: " In de stap ontvouwt zich de weg." Ook wel een hele mooie opvatting voor de politiek: het is geen kwestie van het stipt uitvoeren van een van te voren bedachte planning, het proces biedt je ook nieuwe inzichten en daar moet je wat mee. En het proces kent net zoveel waarde als het resultaat; is ook deel van het resultaat.
Wim, in de 62 jaar onder ons heb je goede dingen en een hechte familie moeten achterlaten. Je hebt een rijk leven gekend. In 62 jaar heb je net zoveel, zo niet meer gedaan als een ander in 90. Ik ben dankbaar dat ik daarvan in je buurt een stukje heb mogen oplopen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten