Wens voor 2011

We zijn in de kerstvakantie het Museum Boijmans van Beuningen in Rotterdam geweest. Met de tweeling van 10 een schilderij van Kees van Dongen te bekijken, of de ‘Misfits’ van Hella Jongerius te bespreken, dat is wel onbetaalbaar. Ook als dat duurder zou worden, persoonlijk kan ik kan me veroorloven mijn credit card daarvoor uit te trekken. Als dat nodig zou worden. Ik vrees, dat ook met credit card dit soort tentoonstellingen spoedig niet meer te bezoeken zullen zijn, domweg omdat ze niet meer kunnen worden georganiseerd.
’t Is crisis, dus dat de culturele sector ook de broekriem moet aantrekken, is logisch. Het gaat echter meer lijken op een strijd in doodsnood. ‘Zuerst das Fressen, dann die Moral’ stelde Brecht al in de Dreigroschenoper. In de basis betekent het, dat je niet mag verwachten dat mensen zich beschaafd gedragen als aan de basisvoorwaarden om in leven te blijven niet is voldaan. Tot zover de piramide van Maslow. Maar trek ’m nu even door: Houdt dat ook niet in, dat na het (vr)eten nog steeds de moraal moet komen? Dat er nog steeds ruimte moet zijn na een materieel aardig welvaartsniveau voor een culturele verrijking? Het verheffingsideaal lijkt een vies woord geworden, landelijk worden subsidies afgeschaft, de BTW op cultuur omhoog geschroefd. Klassieke veldheren zworen al bij de tangbeweging om hun vijand te verslaan, en zo lijkt de regering ook geïnspireerd om de kunsten aan te pakken.
In Teylingen gaat dat niet om elite-kunst. Het gaat om de mogelijkheden om om de hoek kennis te maken met podiumkunst in het Onderdak en het Trefpunt, om schoolkinderen in de bibliotheek zich bewust te laten worden dat Google en Wikipedia ook niet de absolute waarheid zijn. De moties van de Partij van de Arbeid hiervoor hebben het bij de gemeentebegroting 2011 niet gered, we hebben alleen steun van de ChristenUnie gekregen.
Wat hoop ik voor 2011? Dat elk dorp in Teylingen een bibliotheek kan houden. Dat een vrijwilligersorganisatie als het Onderdak een aantrekkelijk aanbod aan voorstellingen zal kunnen blijven bieden. Dat een rijke gemeenschap als in Voorhout, Sassenheim en Warmond zich met recht ook cultureel rijk zal kunnen blijven rekenen.