donderdag, mei 06, 2010

bevrijding

Toch wel typisch, dat het hele optreden van Sint Cecilia, De speelkring en de Singing Stars voor Bevrijdingsdag vergezeld ging van allerlei bijgeluiden van de reconstructie van de Herenstraat. Zelfs op de dag dat de afloop van de tweede wereldoorlog met pensioen is gegaan, vieren we dat niet met zijn allen. De helft van het dorp zat met vakantie in Frankrijk of Italie, een ander kwart moest werken.
Het initiatief van Cohen om bevrijdingsdag ook tot vrije dag te maken, kan ik wel steunen. Want wat heeft het voor zin om de vrijheid te vieren als je daar niet met zijn allen voor kunt gaan staan?

We hebben rond Koninginnendag een paar dagen in de buurt van Arnhem verbleven. Het Airborne-museum in Oosterbeek bezocht, door Wageningen en langs de Grebbeberg gereden. Om daarmee ook de kinderen duidelijk te maken wat de link is tussen 4/5 mei en de plekken waar dat feest van nu met de gebeurtenissen van toen is verbonden.

Zo stond op vier mei 's avonds mijn zus ook in het publiek op de Dam. 'Kijk, tante R.!' zei mijn zoon enthousiast op die TV-beelden, vlak voordat de twee minuten stilte inging. Ha, weer een connectie!

En vijf minuten minuten daarna brak er paniek uit. Met zuslief is alles goed, maar je zit wel raar te kijken.

Weer het werk van een getikte blanke mannelijke dertiger. Weer een daad van iemand die zijn vrijheid niet aan kan en je hebt 60 (gelukkig licht-)gewonden.

En dan het sonnet van onze dichter des Vaderlands, Ramsey Nasr, over bevrijdingsdag. Het eindigt met:
"Waar alles mag, is ieder vogelvrij".

Ik raak er wel steeds meer van overtuigd dat vrijheid ook niet zonder regels, niet zonder discipline, noem het: niet zonder beschaving kan. Dat maakt het wel tot een hele opgave. Komt het aloude verheffingsideaal van de sociaaldemocratie weer om de hoek...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten