Zit ik nog in de rare situatie dat ik van de oude naar de nieuwe gemeenteraad moet omschakelen - de zaal is hetzelfde, de voorzitter en het college ook, maar je zit aan tafel met 17 compleet nieuwe gezichten; het is net alsof je je eigen huis binnenkomt en er woont opeeens een ander gezin. Ook landelijk gezien schuift er van alles in de familie. Camiel vertrekt vanwege zijn vriendin, Wouter vanwege zijn jonge kinderen. Politiek is ongezond voor je familieleven. 't Zijn in mijn ogen wel twee namen waar de Nederlandse politiek het de komende jaren van had moeten kunnen hebben.Maar toevallig ook iets waar ik in mijn afscheidsspeech voor Elsbeth Koek aan gerefereerd heb. Wat is het, dat juist bij talentvolle jonge politici er toch zo'n punt komt dat ze een andere keuze maken?
Ik heb het antwoord niet. Ik heb nog wel twee politieke wensen op korte termijn:
- dat Bianca Jan-Peter ook maar eens naar huis roept;
- dat Dominic en Marco in Rotterdam over hun eigen schaduw heen stappen en toch tot een coalitie kunnen komen. Dat zou pas echt een staaltje leiderschap zijn waarmee je thuis kunt komen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten