Dapper

Nu moet je als jonge vader, werkende, en parttime politicus wel eens gelegenheden laten lopen waarover het best aardig berichten zou zijn geweest: het 10-jarig bestaan van de bibliotheek in Voorhout en de eerste steen van de nieuwe sporthal op de locatie 'van Diest'. Veel schiet er dan ook niet over om nog eens de stad in te gaan. Vrijdagavond was sinds lange tijd een uitzondering, heb ik in de bioscoop 'Sophie Scholl: die letzten Tage' gezien.



Sober gefilmd, maar knap acteerwerk van Julia Jentsch, in de rol van de studente Sophie Scholl die samen met haar broer in Munchen in 1943 anti-nazipamfletten verspreid heeft. Ze is gepakt, en het merendeel van de film gaat over het kat-en-muisspel tussen verdachte en verhoorder. Het is niet de eerste film over Sophie, maar wel een die gebruik heeft kunnen maken van de originele verhoorverslagen. Om als 21-jarige met niets anders dan met postzegels en een stencilmachine 'nee' te zeggen... zou ik het haar na kunnen doen? Ik ben bepaald niet bang om een impopulair standpunt in de raadszaal in te nemen als ik ervan overtuigd ben. Maar zou ik ook mijn doodvonnis willen tekenen om maar bij mijn mening te kunnen blijven? Na afloop van de film weer snel de oppas aflossen, maar de vraag als net gesteld blijft wel door mijn hoofd spoken. Ga 'm zien, deze week in elk geval in Trianon in Leiden. En verdiep je ook eens in het hele verhaal van de groe 'die weisse Rose'