Kappen ermee

Het ging gisteren in de commissie Ruimte over onder andere het opstellen van een kapvergunningstelsel. Niet over een verordening zelf, maar de weg om tot 1 kapvergunningstelsel te komen voor alle drie de dorpen. Wat mij betreft houd je het eenvoudig maar zorg je er wel voor det je hele groenbeleid zorgt voor een mooie en gezonde bomenpopulatie. Daar mag je best even tijd voor nemen. aangezien het college al aangaf zeer terughoudend te zijn met kappen van bomen in gemeentelijk bezit, kan er weinig misgaan.

Leo van Steijn zette er namens TriLokaal de botte bijl maar in. Een pleidooi voor een behoorlijk gedetailleerde regeling, zo snel mogelijk, en de bomen in Voorhout waren tot nu toe 'vogelvrij' omdat Voorhout geen kapverordening kent. Op zich merkwaardig om de rethoriek zo te laten ronken, want de vorige wethouder groen in Voorhout was Leo zelf, en hij heeft in het verleden ook wel eens de krachtterm 'houtvester Van Steijn' naar zijn hoofd gekregen. OK, laten we het er maar op houden dat ik zijn stijlkeuze niet gelukkig vind en het inhoudelijk met hem oneens ben.

Toch wil ik het wel even voor Leo opnemen. Er werden in de loop van de vergadering te veel grappen ten koste van zijn persoon gemaakt. Hij heeft met zijn 'speciale aandachtsgebied Warmond' het park Overbosch in Voorhout wel eens verward met Sportpark Overbos in Warmond. Maar dat hoeft niet eeuwig terug te komen. Je hoeft zijn barokke oppositiestijl, niet te waarderen. Je moet binnen het debat wel respect voor elkaar blijven tonen en dan inhoudelijk de vloer aanvegen. Dat respect ontbrak bij sommigen in de vergadering. Ik stel: Kap daarmee! Neem een voorbeeld aan Bob Keeven, een nieuw raadslid van de VVD die zich uitermate beleefd opstelt maar wel helder formuleert.

Mag er dan wel gelachen worden in zo'n vergadering? Natuurlijk. Toevallig voorbeeldje: in de vergadering Welzijn, die ik maandagavond zelf voorzat, inventariseerde ik bij de rondvraag wie de sprekers waren. Ik zag fractiegenoot Hans Goudsmit zijn hand al richting het knopje van zijn microfoon bewegen en versprak me: "Ik zie de heer Goudsmit al naar de knoppen gaan...". Ik was even verbaasd waarom de zaal in schateren uitbarstte. Hans stond erop dat het zo woordelijk in het verslag zal worden opgenomen. Gelukkig maakt Hans nog altijd een zeer vitale indruk (wel goed blijven eten!).