nog een motie van wantrouwen

Het is een beetje in het geweld van Vogelaar verdwenen, en natuurlijk is een lokale crisis ook minder interessant. Wat is het geval? Ook bestuurder en ex-statenlid Robbert Baruch staat in de deelgemeente Rotterdam-Feijenoord te wankelen, omdat zijn PvdA-achterban hem laat vallen. Nu weet ik het fijne niet van wat er gebeurd is, en uit Robbert's versie gaat het om de integriteit van de subsidierelaties met allerlei wijkopbouworganisaties. En dat Robbert daar de zuivere lijn in wil vasthouden, kost hem nu (naar eigen zeggen) de kop.

Nu zijn gelijk hebben en gelijk krijgen twee verschillende dingen, waar Robbert tegenaan loopt. Laat ik in de reacties op zijn weblog nu ook nog tegen het volgende aanlopen, over "gelijk hebben" en "vertrouwen" gesproken






Gelukkig weet Ard, als grootmeester in de argumentatieleer en debattraining, dat bovenstaand citaat net zo waar is als dat VVD'ers alleen maar achter je rug om roddelen. En net zo waar als dat je, als je een VVD'er de hand schudt, je je vingers nauwkeurig moet natellen. Want een beetje coalitie wordt toch ook gesmeerd door een scheutje vertrouwen, niet, dan, toch?