Op de koffie

Op zaterdag staat in het Leidsch Dagblad altijd de column Springtij, een licht satirische blik op de regionale politiek. Ik ben altijd wel benieuwd of Teylingen de koppen haalt, dus het is wel het eerste dat ik zaterdagmorgens in het LD opsla. Maart dit keer was het wel een beetje flauw, dat ze burgemeester Schelberg verwijten nog niet in Warmond te zijn geweest bij een of ander feest.
Toevallig heb ik afgelopen woensdag mijn persoonlijke kennismakingsgesprek met Sander Schelberg gehad, en juist het ambassadeur- of burgervaderschap was een van de thema's die we tijdens de koffie doornamen. Ik moet zeggen, hij stelt voor zichzelf hoge eisen, vooral aan de kwaliteit van het openbaar bestuur. Ik heb daar wel begrip voor: het is niet mogelijk bij elke wedstrijdstart of feestmoment in alle drie de dorpen aanwezig te zijn, als je ook zeer professioneel wilt besturen, een gezin hebt, en maar 168 uur in een week (en anderzijds denk ik dan : de 5e loco moet toch ook nog wat representatiefs te doen hebben?). Ik denk dat het tot nu toe goed gaat in de nieuwe gemeente -boven mijn verwachting-, maar dat het allemaal nog wel robuuster kan worden. In dat uitbouwen zie ik een heel belangrijke verantwoordelijkheid voor burgemeester Schelberg: er ligt genoeg visie, maar de trein moet ook die kant uit in beweging komen. Daar ligt ook in eerste plaats zijn voortrekkersrol.

Warmond heeft trouwens echt niks te klagen over bestuurlijke en feestelijke aandacht vanuit de politiek. Sander Schelberg zal er ongetwijfeld nog vaak genoeg te vinden zijn. Ik kan hem verzekeren: een happening in Warmond voelt nooit aan als werk.